Tassos A. | Τάσσος Α.

Tassos Alevizos, this is the name of A. Tassos, was born in Lefkohora, Messinia in 1914. He studied at the School of Fine Arts, painting in the workshops of Thomas Thomopoulos and Kostas Parthenis, while in engraving he was one of the first students of Yannis Kefallinos. Already in his first engravings he signs with the name “Tassos” and later with “A. Tassos”, which he has maintained ever since.

During the Occupation, as a member of the EAM of Artists, he designed posters that were printed illegally, while in 1945 he illustrated together with other young artists, the albums “Gia ti Chiliakrivi ti Lefteria” and “Thysiastiario ti Lefteria”. In 1948 he became an artistic consultant at the printing house “Aspioti – Elka”.

In 1954 he began his collaboration with the Hellenic Post Office for the design of all Greek stamps. He ceased his cooperation in 1967, as soon as the junta was imposed. Already from 1962 until his death in 1985, he designed all the stamps of the Republic of Cyprus. He dealt almost exclusively with wood engraving. From the time he was a student and carved his first compositions in 1932, his subjects were chosen from the life of the workers and the life of the city, designed in an expressionist idiom. He later observed the work of the great Greek engraver Dimitris Galanis, who lived in Paris, and is influenced by his own, different perspective.

In the 1950s he turned to woodcuts in color, creating subjects from the life of the peasants and landscapes of his birthplace in the Peloponnese. His personal style was formed in the 60s through black and white woodcuts in large sizes, with symbolic forms and strict compositions. It is the period that he himself called “Black-White” and that finalized this very special structure of the compositions, the absence of detail, the reduction of everyday subjects to symbols.

During the period of the junta (1967-1974), he refrained from any exhibition activity and concentrated on illustrating albums with original engravings. During this period he creates the monumental unit of works “White – Black 2”. These are woodcuts of very large dimensions that deal with issues of social protest, visual records of political events, always with the protagonist of the struggle. This section was presented in 1975 at the National Gallery in an exhibition with unprecedented public participation.

The National Gallery honored him again in 1987 by organizing a retrospective exhibition. Already, since 1985, A. Tassos and Loukia Maggiorou had donated 150 of the engraver’s works to the National Gallery. Today, the Art Gallery has the most complete collection of works by A. Tassos.

Ο Τάσσος Αλεβίζος, αυτό είναι το όνομα του Α. Τάσσου, γεννήθηκε στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας το 1914. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφική στα εργαστήρια του Θωμά Θωμόπουλου και του Κώστα Παρθένη, ενώ στην χαρακτική ήταν ένας από τους πρώτους σπουδαστές του Γιάννη Κεφαλληνού. ΄Ηδη στα πρώτα του χαρακτικά υπογράφει με το όνομα «Τάσος» και αργότερα με το «Α. Τάσσος», το οποίο έκτοτε διατηρεί.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ως μέλος της ΕΑΜ Καλλιτεχνών σχεδίασε αφίσες που τυπώθηκαν παράνομα, ενώ το 1945 εικονογράφησε μαζί με άλλους νέους καλλιτέχνες, τα λευκώματα “Για τη Χιλιάκριβη τη Λευτεριά” και “Θυσιαστήριο της Λευτεριάς”. Το 1948 έγινε καλλιτεχνικός σύμβουλος στο τυπογραφείο «Ασπιώτη – Έλκα».

Το 1954 ξεκίνησε η συνεργασία του με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για τον σχεδιασμό όλων των ελληνικών γραμματοσήμων. Διέκοψε τη συνεργασία του το 1967, μόλις επιβλήθηκε η χούντα. Ήδη από το 1962 και ως τον θάνατό του το 1985, σχεδίασε όλα τα γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την ξυλογραφία. Από την εποχή που είναι σπουδαστής και χαράζει τις πρώτες του συνθέσεις το 1932, τα θέματά του επιλέγονται από τη ζωή των εργατών και την ζωή της πόλης , σχεδιασμένα με εξπρεσιονιστικό ιδίωμα. Στη συνέχεια, γνωρίζει το έργο του μεγάλου Έλληνα χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη, που ζούσε στο Παρίσι, και επηρεάζεται από την δική του, διαφορετική οπτική.

Στη δεκαετία του 1950 στρέφεται στην έγχρωμη ξυλογραφία, φιλοτεχνώντας θέματα από την ζωή των αγροτών και τοπία της γενέτειράς του στην Πελοπόννησο. Το προσωπικό του ύφος διαμορφώνεται τη δεκαετία του ‘60 μέσα από ασπρόμαυρες ξυλογραφίες σε μεγάλα μεγέθη, με μορφές συμβολικές και συνθέσεις αυστηρές. Είναι η περίοδος που ο ίδιος ονόμασε «Ασπρο-Μαύρο» και που οριστικοποίησε αυτή την τόσο ιδιαίτερη δομή των συνθέσεων, την απουσία της λεπτομέρειας, την αναγωγή των καθημερινών θεμάτων σε σύμβολα.

Την περίοδο της χούντας (1967-1974), απέχει από κάθε εκθεσιακή δραστηριότητα και συγκεντρώνεται στην εικονογράφηση λευκωμάτων με πρωτότυπα χαρακτικά. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιουργεί την μνημειακή ενότητα έργων «Άσπρο – Μαύρο 2». Πρόκειται για ξυλογραφίες πολύ μεγάλων διαστάσεων που πραγματεύονται θέματα κοινωνικής διαμαρτυρίας, εικαστικές καταγραφές πολιτικών γεγονότων, πάντα με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που αγωνίζεται. Η ενότητα αυτή παρουσιάστηκε το 1975 στην Εθνική Πινακοθήκη σε μία έκθεση με πρωτοφανή συμμετοχή του κόσμου.

Η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε ξανά το 1987 οργανώνοντας αναδρομική του έκθεση. Ήδη, από το 1985, ο Α. Τάσσος και η Λουκία Μαγγιώρου είχαν κάνει μια δωρεά 150 έργων του χαράκτη στην Εθνική Πινακοθήκη. Σήμερα, η Πινακοθήκη έχει την πληρέστερη συλλογή έργων του Α. Τάσσου.