Pavlos | Παύλος

Pavlos (Dionysopoylos) was born in Filiatra, Messinia in 1930. He studied painting at the ASKT of Athens (1949-1953) with G. Moralis. In 1954 he went to Paris on a French scholarship. He returned to Athens in 1955 and worked in advertising and theater, until 1958, when, with a three-year scholarship from the IKY, he left again for Paris, where he settled permanently. His course was marked by the avant-garde climate of the 60s, in particular by the attitude of the Nouveaux Realistes and Pierre Restany, with the main characteristic being the departure from the painting of the crate and the shift towards the humble everyday materials of modern culture.

He chose as his material printed paper (mainly from posters), mechanically cut into strips. The arrangement of the strips forms wavy surfaces, where colors and matter become one. The first results of this work were abstract. But when he fully mastered his technique, he began to use it to create figurative images or objects in three dimensions, with a high degree of verisimilitude, bordering on optical illusion. At times he has also used other materials, such as steel wool (kitchen wire) or laminated ribbons (bolduc), always with the same skill and ingenuity. He created environments and installations in the space (Curtains, Columns, Forest, Flags, etc.) and visual events with the participation of the spectators. His elaborate and imaginative images often negate the materiality of their construction, suggesting a metaphysical feel.

His first solo exhibition took place in Paris (1964, Galerie J) and since then he has collaborated with important European art galleries (Sonnabend, Iolas, etc.), presenting his work in Europe and America. He also exhibits regularly in Greece, after his first solo exhibition in Athens (1971, Goethe Institute). He participated in important events that showcased Greek avant-garde art abroad, such as Avantgarde Griechenland (1968, Berlin) and Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks (1975, ICA, London). He represented Greece at the Venice Biennale in 1980 and participated in the Europalia (Belgium, 1982). In 1997, a large retrospective exhibition of his works was organized at the Macedonian Museum of Contemporary Art (Thessaloniki), which was also transferred to Athens (‘Workshop’ of ASKT). His work Footballers has been installed at the Omonia Station of the Athens Metro.

Ο Παύλος (Διονυσόπουλος) γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1930. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1949-1953) με το Γ. Μόραλη. Το 1954 πήγε στο Παρίσι με γαλλική υποτροφία. Eπέστρεψε στην Αθήνα το 1955 και εργάστηκε για τη διαφήμιση και το θέατρο, έως το 1958, οπότε, με τριετή υποτροφία του ΙΚΥ, έφυγε πάλι για το Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Η πορεία του σημαδεύτηκε από το πρωτοποριακό κλίμα της δεκαετίας του ’60, ειδικότερα από τη στάση των Nouveaux Realistes και του Pierre Restany, με κύριο χαρακτηριστικό την απομάκρυνση από τη ζωγραφική του τελάρου και τη στροφή προς τα ευτελή καθημερινά υλικά του σύγχρονου πολιτισμού.

Επέλεξε ως υλικό του το τυπωμένο χαρτί (κυρίως από αφίσες), κομμένο μηχανικά σε λουρίδες. Η διάταξη των λουρίδων σχηματίζει κυματιστές επιφάνειες, όπου τα χρώματα και η ύλη γίνονται ένα. Τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς είχαν αφαιρετική μορφή. Αλλά όταν κατέκτησε πλήρως την τεχνική του, άρχισε να τη χρησιμοποιεί για τη δημιουργία παραστατικών εικόνων ή αντικειμένων σε τρεις διαστάσεις, με υψηλό βαθμό αληθοφάνειας, στα όρια της οπτικής ψευδαίσθησης. Κατά καιρούς έχει χρησιμοποιήσει και άλλα υλικά, όπως το ατσαλόμαλλο (σύρμα κουζίνας) ή οι πλαστικοποιημένες κορδέλλες (bolduc), πάντα με την ίδια δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα. Δημιούργησε περιβάλλοντα και εγκαταστάσεις στο χώρο (Κουρτίνες, Κίονες, Δάσος, Σημαίες, κ. ά.) και εικαστικά δρώμενα με συμμετοχή των θεατών. Οι περίτεχνες και ευφάνταστες εικόνες του συχνά αναιρούν την υλικότητα της κατασκευής τους, υποβάλλοντας μια μεταφυσική αίσθηση.

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στο Παρίσι (1964, Galerie J) και έκτοτε συνεργάστηκε με σημαντικές ευρωπαϊκές αίθουσες τέχνης (Sonnabend, Iolas, κ. ά.), παρουσιάζοντας το έργο του στην Ευρώπη και στην Αμερική. Εκθέτει τακτικά και στην Ελλάδα, μετά την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1971, Ινστιτούτο Γκαίτε). Συμμετείχε σε σημαντικές διοργανώσεις που πρόβαλλαν την ελληνική πρωτοποριακή τέχνη στο εξωτερικό, όπως η Avantgarde Griechenland (1968, Βερολίνο) και η Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks (1975, ICA, Λονδίνο). Εκπροσωπησε την Eλλάδα στην Μπιενάλε της Bενετίας το 1980 και συμμετείχε στα Ευρωπάλια (Βέλγιο, 1982). Το 1997 οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), η οποία μεταφέρθηκε και στην Αθήνα (‘Εργοστάσιο’ της ΑΣΚΤ). Το έργο του Ποδοσφαιριστές έχει τοποθετηθεί στο Σταθμό της Ομόνοιας του αθηναϊκού Μετρό.